In de winterperiode doe ik aan spinning op mijn favoriete dorpssportschool in de Meern. We hebben een vaste groep; in de zomer trainen we met deze groep buiten op de racefiets onder begeleiding van Harry. Nu de herfst in volle gang is, werd er een mountainbike tocht georganiseerd.
In het verleden fietste ik vaker op mijn mountainbike maar eerlijk is eerlijk goed kan ik het niet, ik heb gewoon angst en ik hou het liefst mijn rem de hele rit strak vast. Ondanks mijn twijfels heeft Harry mij tocht overgehaald om mee te gaan met deze mountainbiketocht. Ik stapte in de auto bij mijn fietsvrienden en die begonnen gelijk te lachen…gespannen Iris? Uhhhm ja, heel erg!
Aangekomen kregen wij allemaal een Olympia fiets te leen en gingen wij van start onder begeleiding van een ervaren MTB trainer en onze vaste trainer Harry. Pfff wat was het pittig, we hebben de mtb route van Zeist gedaan een mooie technische route met veel bochtjes, kleine klimmetjes en afdalingen. Halverwege kwam ik mijzelf tegen, we zouden nog een klein lusje doen…een klein lusje met mannen is altijd groter dan je hoopt en poeh dat zijn de zware momenten waarbij ik eigenlijk van mijn fiets wil springen en verder wil lopen. Maar gelukkig na even opladen er weer vol tegen aan. Tijdens de tocht moet ik mijzelf blijven pushen om verder te gaan, de trainer heeft mij overgehaald om toch een bepaalde bocht te maken of om nog net even iets harder te gaan rijden tijdens de moeilijke stukken. En bij binnenkomst super blij dat ik toch gegaan ben! Je zult mij weer vaker zien op mijn mtb!